news prasowy ad sarkoidoza

Artykuły na temat Sarkoidozy, dyskusja

news prasowy ad sarkoidoza

Postautor: Pollo » 17 grudnia 2010, 09:33

Choroba, której najczęściej się nie leczy

Sarkoidoza jest bardzo rzadkim i zagadkowym schorzeniem, którego przyczyn nie udało się ustalić mimo wielu lat badań. Chorują na nią głównie młodzi ludzie, a postać ostra jest domeną kobiet. Jej objawy łatwo pomylić z groźnymi schorzeniami, takimi jak gruźlica czy nowotwory złośliwe. Mimo tego zwykle tylko obserwuje się jej przebieg, a nie leczy.

Choroba polega na powstawaniu zapalnych ziarniniaków w różnych narządach organizmu. Ziarniniak to nagromadzenie komórek układu odpornościowego – głównie limfocytów i makrofagów - które w wyniku nieprawidłowej stymulacji przekształcają się w komórki nabłonkowate, tworząc skupiska w obrębie różnych tkanek organizmu. To, co odróżnia ziarniniaki powstające w przebiegu sarkoidozy od ziarniniaków obserwowanych w gruźlicy, to brak serowacenia, czyli obecności martwicy tkanek w centrum ziarniniaka.

Nie wiadomo, jaki czynnik powoduje patologiczną aktywację komórek układu odpornościowego, stymulując je do wytwarzania ziarniniaków. Przypuszczalna rola prątków gruźlicy w tym procesie nie doczekała się naukowego potwierdzenia. Amerykanie obserwowali z kolei większą częstość występowania ziarniniakopodobnych zmian w płucach u osób narażonych na kontakt z pyłem unoszącym się w powietrzu po zburzeniu WTC. Żadna z tych obserwacji nie jest jednak wystarczająca do ostatecznego stwierdzenia przyczyn sarkoidozy.

Jest to dość rzadkie schorzenie, występujące w Polsce z częstością około 10 nowych zachorowań na 100 000 osób na rok. Chorują głównie ludzie młodzi, niektóre badania podają, że nawet 90 procent przypadków odnotowywanych jest w przedziale wiekowym 10-40 lat, a choroba nawet czterokrotnie częściej dotyka osoby rasy czarnej. Według badań populacyjnych mężczyźni chorują niemal dwa razy częściej niż kobiety, choć postać ostra – określana mianem zespołu Löfgrena - jest domeną młodych kobiet.

Ponieważ sarkoidoza może przebiegać zupełnie bezobjawowo, prawie połowa przypadków choroby wykrywana jest przypadkowo przy okazji wykonywania zdjęcia rentgenowskiego klatki piersiowej, które ujawnia zajęcie płuc w przebiegu choroby (występującym w ponad 90% przypadków sarkoidozy). Typowym objawem jest powiększenie węzłów chłonnych zlokalizowanych we wnękach płuc. Na zdjęciu RTG widać obustronne powiększenie wnęk płucnych, czemu towarzyszyć mogą także zmiany dotyczące miąższu płuca. Możliwe są różne warianty zajęcia płuc, czasami zdjęcie rentgenowskie nie ujawnia nieprawidłowości, czasem dotyczą one tylko miąższu płuca bez zajęcia węzłów chłonnych albo – w skrajnych przypadkach – obserwuje się zwłóknienie płuc. Powiększenie węzłów chłonnych wymaga różnicowania z innymi częstszymi chorobami – głównie nowotworami złośliwymi i ich przerzutami (ziarnicą złośliwą, chłoniakami, rakiem płuc, piersi i wieloma innymi) - i jest objawem, którego nie można lekceważyć. Chorzy skarżą się na duszność, której towarzyszyć może kaszel. Występuje również ból w klatce piersiowej, który czasami bywa mylony z bólem wieńcowym.

Innym częstym miejscem powstawania ziarniniaków, rzadko kiedy umykającym uwadze, jest skóra, która ulega zajęciu w około jednej piątej przypadków choroby i często stanowi pierwszy objaw choroby. Zmiany skórne bywają bardzo zróżnicowane – w ostrej postaci choroby pojawia się tzw. rumień guzowaty przybierający postać bolesnych, zaczerwienionych nacieków obejmujących tkankę podskórną, lokalizujący się najczęściej na kończynach dolnych. Należy jednak pamiętać, że rumień guzowaty może występować jako zjawisko samoistne lub towarzyszyć innym niż sarkoidoza schorzeniom (np. gruźlicy, zapalnym chorobom jelit, reakcjom alergicznym na leki). W postaciach przewlekłych sarkoidozy zmiany skórne umiejscawiają się najczęściej na twarzy, przybierając postać grudkowej wysypki lub zmian przypominających odmrożenia – tzw. toczeń odmrozinowy.

Zajęcie oczu w przebiegu sarkoidozy jest równie częste jak zajęcie skóry i dotyczy około 20% chorych, jednak znacznie rzadziej, bo tylko w kilku procentach przypadków, jest pierwszym objawem choroby. Wystąpić może zapalenie tęczówki i ciałka rzęskowego, zapalenie błony naczyniowej oka oraz zapalenie rogówki i spojówki. U nieleczonych pacjentów mogą one prowadzić do powstania jaskry, zaćmy, a nawet grozić utratą wzroku.

Około 40% pacjentów skarży się na bóle stawowe, które mogą pojawiać się w rożnych lokalizacjach, jednak najbardziej charakterystyczne dla choroby są dolegliwości ze strony stawów skokowych. U około 1/3 chorych występuje powiększenie węzłów chłonnych. Do zajęcia serca dochodzi rzadko – w około 5% przypadków, jednak choć może ono przebiegać bezobjawowo, to może także prowadzić do zagrażających życiu zaburzeń rytmu, niewydolności serca oraz wad zastawkowych. Bywa także, choć niezwykle rzadko, że sarkoidoza serca staje się przyczyną nagłej śmierci sercowej. Ziarniniaki występować mogą także w obrębie centralnego układu nerwowego, powodując uszkodzenie nerwów czaszkowych, często nerwu twarzowego, prowadząc do różnego rodzaju zaburzeń hormonalnych czy ziarniniakowatego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Objawy zajęcia systemu nerwowego mogą być jednak zupełnie niespecyficzne i manifestować się jako bóle głowy, problemy z pamięcią czy depresja. Choroba może być także przyczyną uszkodzenia nerek oraz powiększenia wątroby, śledziony lub ślinianek

Objawy sarkoidozy można by jeszcze długo wymieniać, ponieważ zależą one od tego, w jakim narządzie powstają ziarniniaki i w jakim stopniu go uszkadzają. U każdego chorego może występować bardzo indywidualna konstelacja objawów. Bardzo charakterystyczna dla ostrej fazy choroby jest triada obejmująca zapalenie stawów, rumień guzowaty oraz powiększenie węzłów chłonnych wnęk, czemu towarzyszyć może wystąpienie gorączki. Ten zespół objawów określany jest mianem zespołu Löfgrena. U około jednej trzeciej chorych pojawiają się niespecyficzne objawy ogólne takie jak osłabienie, większa męczliwość utrata apetytu i masy ciała. W badaniach dodatkowych stwierdza się upośledzenie funkcji płuc, anemię, podwyższony poziom wapnia we krwi oraz – znacznie częściej – zwiększony poziom wydalania wapnia z moczem. Charakterystyczny u osób chorych na sarkoidozę jest ujemny wynik próby tuberkulinowej.

Biorąc pod uwagę różnorodność objawów choroby, postawienie rozpoznania może stanowić wyzwanie. Dodatkowa trudność wynika z konieczności wykluczenia innych, częstszych i znacznie niebezpieczniejszych przyczyn obserwowanych objawów, takich jak nowotwory, gruźlica czy inne choroby, w przebiegu których obserwowane jest wstępowanie nieserowaciejących ziarniniaków. Ostateczną diagnozę można postawić w oparciu o charakterystyczną konstelację objawów oraz po wykluczeniu innych przyczyn obserwowanych nieprawidłowości, jednak najważniejsze znaczenie ma stwierdzenie obecności ziarniniaków w materiale pobranym do badania histopatologicznego (oceny pobranych tkanek w badaniu pod mikroskopem). W tym celu przeprowadza się najczęściej bronchoskopię, w czasie której pobiera się wycinki z błony śluzowej oskrzela, jak również dokonuje się biopsji węzłów chłonnych oraz płuca. W przypadku podejrzenia zajęcia innych narządów rozważyć można pobranie wycinków do badania z innych lokalizacji (np. węzłów chłonnych, wątroby, ślinianek).

Choć po tak długim wywodzie na temat objawów i sposobu rozpoznawania sarkoidozy trudno w to uwierzyć, to jednak nawet w 80% przypadków w ciągu około 2 lat dochodzi do samoistnego ustąpienia objawów i choroby. Znaczna część chorych wymaga jedynie okresowej obserwacji w celu oceny stopnia wycofania się objawów oraz pojawienia się ewentualnych cech postępu choroby. Wskazaniem do włączenia leczenia jest stwierdzenie cech postępu zmian płucnych przekładających się na pogarszającą się funkcję płuc, występowanie podwyższonego poziomu wapnia we krwi lub moczu, co zagraża uszkodzeniem nerek, zajęcie oczu, wątroby, układu nerwowego lub serca. Lekami pierwszego rzutu są glikokortykosteroidy, choć w razie niepowodzenia leczenia tymi lekami stosuje się także inne leki tłumiące nieprawidłową aktywność komórek odpornościowych wytwarzających ziarniniaki.

Tekst: lek. Paulina Jurek



Źródło
Pollo
Tubylec
Tubylec
 
Posty: 309
Rejestracja: 08 sierpnia 2010, 17:03
Lokalizacja: południe kraju (bardziej na zachód)


Postautor: AMELIA » 17 grudnia 2010, 19:03

Czytałam artykuł pojawił się dzisiaj na onecie :) nawet zamieściłam pod nim wpis o naszym stowarzyszeniu, ale niestety chyba go nie wyświetlili bo nie mogę go znaleźć :(
AMELIA
el gadułos
el gadułos
 
Posty: 1039
Rejestracja: 23 marca 2008, 16:53
Lokalizacja: Chorzów


Postautor: Barbara » 17 grudnia 2010, 20:35

Hej dzieki za artykul ,,z zainteresowaniem przeczytalam ,,
wiele spraw ,,,poruszamy na forum ,,,
i ma to potwierdzenie w tym artykule ,,,

-co mnie zaciekawilo
,,,cytuje
Występuje również ból w klatce piersiowej, który czasami bywa mylony z bólem wieńcowym.

chyba mnie to dotyczy -mialam takie bole ,,i leczono mnie na chorobe wiencowa ,,,
ale ze nie zgodzilam sie na koronografie wiec do konca nie wiem skad te bole ,,,, 8)

cytuje ,,
Objawy zajęcia systemu nerwowego mogą być jednak zupełnie niespecyficzne i manifestować się jako bóle głowy, problemy z pamięcią czy depresja.
to dosc ciekawe ,,lekarze wola przyjmowac dagnoze ,,,depresia ,,

cytuje ,,
W badaniach dodatkowych stwierdza się upośledzenie funkcji płuc, anemię, podwyższony poziom wapnia we krwi oraz – znacznie częściej – zwiększony poziom wydalania wapnia z moczem. Charakterystyczny u osób chorych na sarkoidozę jest ujemny wynik próby tuberkulinowej.
o tym tez rzadko sie mowi otwarcie ,,

Ostatnio myslalam o zalozeniu tematu o anemii ,
mam nadzieje ze Robert sie zgodzi ,,odebralam nowe wyniki ,,
Zreszta chyba znajdzie sie wiecej osob ,ktore maja problemy z anemia ??
Pozdrawiam basia ,,, :wink:
Modlitwa chorego.
Lekarzu przewlekle chorego ,przyjmij go do gabinetu swego.
Pomóż mu w niedoli ,gdy coś go boli .
Nie tylko wtedy ,gdy ma termin kontroli .Proszę :roza:


Trzeba się uśmiechać!!!
bo z drugiej strony cienia ,zawsze świeci słońce !;-)
Awatar użytkownika
Barbara
tubylcus forumus
tubylcus forumus
 
Posty: 7138
Rejestracja: 17 sierpnia 2007, 17:47
Lokalizacja: Lublin


Postautor: Robert » 17 grudnia 2010, 21:59

Basiu, nie mam nic przeciw. Sam miałem anemię, w ciągu zaledwie miesiąca hemoglobina spadła mi z 14 do 10, a że było to w czasie diagnostyki, to lekarz miał kolejną zagadkę.
Wiem że nic nie wiem
Awatar użytkownika
Robert
Dyrektor
 
Posty: 3907
Rejestracja: 12 października 2006, 20:38
Lokalizacja: Dolny Śląsk




Wróć do O Sarko

Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 7 gości

cron