Teatr

[Renata]

Co prawda muzyczny zaliczyłam wczoraj, ale zawsze. Słuchajcie, jak tylko będziecie mieć okazję to wybierzcie się na farsę muzyczną w wykonaniu aktorek Teatru Rampa pod tytułem "Klimakterium". Byłam wczoraj w Teatrze Muzycznym w Gliwicach, gdzie były gościnne występy ze stolycy. Większość tekstów Elżbieta Jodłowska i Ona występuje, plus Sienkiewicz i jeszcze dwie artystki. Uśmiałam się że brzuch mnie bolał. Kupiłam płytkę z piosenkami i dziś mi też wesoło bo sobie znów je słucham. Polecam

[renia2]

A ja z pracy idę na operetkę. Nawet nie wiem jaki tytuł, bo dziewczyny zapisały w ciemno. Mnie i siebie też. Wiemy tylko, że w lutym.

[Haniula1010]

Byłam dzisiaj u nas na pierwszym z trzech spektakli w ramach "Drugiej teatralnej wiosny na Kresach". Spektakl nosił tytuł "Kolacja na cztery ręce" w reżyserii Rafała Czarnego, a wystąpili w niej: Marek Sawicki, Adam Zych i Adam Kwaśny. W skrócie: spektakl opowiadał o fikcyjnym spotkaniu dwóch genialnych kompozytorów Baroku- J.S. Bacha z J.F. Haendlem. Spotkanie odbyło się w saloniku hotelu Turyńskiego, gospodarzem i fundatorem tegoż był Jerzy Fryderyk Haendel, a powodem -chęć poznania, zrozumienia rywala muzycznego / tak to sobie twórca Paul Barz obmyślił /. I teraz dopiero zaczyna się zabawa. Obaj panowie doskonale znają swoją twórczość, chociaż się do tego nie przyznają, obaj darzą się niechęcią i zazdrością- choć z drugiej strony- podziwiają swoją twórczość -aczkolwiek nie bezkrytycznie. Jest to właściwie komedia, postacie są /jak to w teatrze/ z lekka przerysowane, okoliczności spotkania też wymyślone- ale mówi nam dużo o kondycji ludzkiej i to całkiem nam współczesnej.
Spektakl można odbierać na wielu płaszczyznach, a został zrobiony bardzo sprawnie. Świetni aktorzy nawet fizycznie podobni do postaci, które odtwarzali , a scenografia po prostu boska . Panowie na scenie objadają się jakimiś pieczeniami, kurczakami lub innym drobiem, ostrygami, ślimakami i opijają /podobno / doskonałymi winami- a niechby i samą wodą-mnie by taka ilość w życiu nie "weszła"- a na koniec jeszcze otwierają butelkę szampana Świetny spektakl, bardzo mi się podobał i naprawdę dobrze się bawiłam. Gdyby ktoś miał okazję- naprawdę polecam

[Haniula1010]

Jak wiecie- mam trzydniówkę . Przed dwiema godzinami wróciłam ze spektaklu "John and Mary" i jeszcze ciągle dochodzę do siebie W głównych rolach wystąpili Tomasz Mędrzak i Agnieszka Sitek. Wczorajszych aktorów zupełnie nie znałam- dzisiejszych - jak najbardziej . Co mi się u nich / oczywiście poza wspaniałą grą/ podobało -to to, że wcale nie zlekceważyli prowincji. Przyjechali do nas na ten jeden spektakl ze swoją scenografią, którą musieli najpierw rozstawić- a sporo gractwa i rekwizytów mięli- a później to złożyć i popakować. Niby nic, ale przecież równie dobrze mogli zdać się na gospodarzy- bo wszędzie są przecież jakieś tapczany kanapy, stoliki, lampy i tym podobne- a oni wszystko to przywieźli ze sobą z Warszawy Treść spektaklu banalna: On i Ona, oboje samotni -poznają się na przyjęciu, wpadają sobie w oko, i spędzają ze sobą noc. Spektakl zaczyna się następnego dnia, gdy budzą się obok siebie -całkiem nieznajomi, trochę zażenowani, ale widać, że ciągle zainteresowani sobą. Zaczynają ze sobą rozmawiać- usiłując w krótkim czasie nadrobić to, co powinno zostać powiedziane przed. Rozmowa staje się coraz bardziej intymna i chociaż widać, że bronią się przed uczuciem- ono jednak powoli zwycięża. I jak to w romansach bywa - on broniąc się przed miłością- jednak ją {dziewczynę} -odtrąca, /bo później nie będzie już w stanie/ -później oczywiście żałuje, bo pozbywa się nawet numeru jej telefonu. Ona natomiast ze złamanym sercem - po cichu wychodzi. I właśnie kiedy główny bohater tak sobie widowiskowo cierpi na scenie wyrzucając sobie lekkomyślność - Ona wraca pod pretekstem, by dowiedzieć się jak On miał na imię . Koniec. A e... . Spektakl właściwie zaczynał się pół godziny wcześniej, przed budynkiem, gdy widzowie wchodzili do teatru i byli odpytywani przez "redaktorkę" czy wierzą w miłość od pierwszego wejrzenia. Odpowiedzi padały różne- tak jak różni są ludzie . I właśnie te odpowiedzi dostaliśmy na deser po spektaklu Wierzcie mi, było to wielce pouczające doświadczenie Teraz to naprawdę koniec. Dziękuje Państwu za uwagę

[Barbara]

BRAWA brawa brawa ,,,usmiech ,,,
Dziekuje z przyjemnoscia poczytalam ,,szkoda ze nie mogłam sama zobaczyc ,,,


Zycie to Teatr ,a przezycie go z sarko to dopiero sztuka

Haniu a jakie były wypowiedzi widzów ,,,
Czy wierza w miłosc od pierwszego spojrzenia

Haniu ciekawe jaka byla twa odpowiedz

ja lubie miłosc ale ona jest zawsze tylko w mych marzeniach ale i tak ja Lubie hahahhaha
mam nadzieje ze zawsze bedzie w mej pustej główce

[Haniula1010]

Basiu, ja wpadłam w ostatniej chwili. Przed budynkiem zamiast "redaktorów" stał Dyrektor Stefan Szmidt razem z żoną Alicją Jachiewicz i zagarniał spóźnialskich do środka. Nie bez powodu, bo Tomek Mędrzak /przepraszam, że tak poufale, ale od "W pustyni i w puszczy" -gdzie grał Tomka -a jest moim rówieśnikiem - widzę w nim po prostu kolegę / wchodził ostatni do teatru jako widz i był "przesłuchiwany" na równi z innymi. Redaktorzy czekali po prostu na Niego .
Widzowie byli po pierwsze zaskoczeni. Niektórzy reagowali paniką- i uciekali mówiąc, że się śpieszą. Młodzi ludzie na ogół twierdzili, że wierzą w miłość i mówili o tym z rumieńcem na licu- co było sympatyczne . Moi rówieśnicy twierdzili, że już nie wierzą, ale kiedyś wierzyli -co było do przewidzenia/. Moja kuzynka, starsza ode mnie kilka lat - twierdziła, że wierzy, ale nigdy nie doświadczyła- i ja bym się pod tym podpisała. Jasne, że wierzę. Tylko z tą miłością różnie bywa: albo przetrwa, albo nie przetrwa. To samo pytanie było zadane i staruszkom z laseczkami /nie z dziewczynami /, jeden odpowiedział, że ożenił się z pierwszą miłością, ale później się rozwiódł- a jednak wierzy, drugi odpowiedział, że wierzy w drugie wrażenie. Ci dostali największe brawa . I fajne to było. Jak już wspominałam, Biłgoraj to małe miasteczko i ludzie się znają. Zawsze tak jest, że w określonych miejscach spotyka się zawsze tych samych ludzi- ale rzadko się z nimi rozmawia. Dzięki tej ankiecie Ci ludzie stali się mi bliżsi . No, lecę przygotowywać się do następnego wyjścia . Koleżanka ma mi zająć miejsce, bo dzisiaj będą na pewno tłumy. Ma być "Filozofia po góralsku" w/g J. Tischnera. Na razie pawam

[Barbara]

A wiec czekam kiedy wrócisz !miłego wieczorku ,,,Basia

[Haniula1010]

Jestem, jestem . Po pierwsze musiałam się podzielić wrażeniami z Rodzicami - wcześniej jeszcze, zaraz po spektaklu zatrzymałam się chwilkę z organizatorami- żeby im podziękować, no i przegadaliśmy dobre pół godziny. Już trochę ochłonęłam- więc przekazuję Scenariusz, reżyseria i wykonanie Irena Jun i Wiesław Komasa -oraz - no właśnie nie wiem, bo na bilecie mam cztery nazwiska a występowała tylko para młodych. Scenografia właściwie symboliczna, bo nie o nią tu chodziło. Główni bohaterowie ubrani skromnie- oni zajmowali się słowem. Młodzi - ubrani w piękne stroje góralskie występowali trochę też jako element dekoracji no i jako oprawa muzyczna komentująca to co zostało wcześniej powiedziane. Tematem sztuki była filozofia grecka - ale przełożona na góralski /albowiem na początku były góry i górale- i to od nich wzięli się Grecy /. Józef Tischner nawiązując do: Platona Sokratesa i jeszcze kilku innych filozofów -w sposób bardzo dowcipny, błyskotliwy i przewrotny- a często i dosadny tłumaczy podstawowe prawdy takie jak: człowiek, dusza, Bóg, co ważniejsze mieć czy być itd. - na góralski /czyli na nasze /. Główni Bohaterowie -a to dyskutowali, a to kłócili się lub przekomarzali stylizowaną góralszczyzną, a lud zasiadający na widowni słuchał ich z zachwytem, uśmiechem na ustach a czasami wręcz łezką w oku. I nie było czasu na oddech ani na refleksję, chociaż Pan Komasa trochę nam pomagał podsumowując co trafniejsze przemyślenia -wiele mówiącym "NO" i pauzą . Piękne to wszystko było- wspaniale poskładane i tak też zagrane. Pięć gwiazdek

[ulcia_I]

W sobotę 2 stycznia idę z dziewczynami ( razem 5 osób) do Romy na "Upiór w operze". Postanowiłyśmy w tym roku zacząć się ukulturalniać.

[Barbara]

Ulcia to bardzo dobry pomysł ,,
ja juz w zeszłym roku ,,mialam takie plany ale mi sie nie udało ,,szkoda,,,,
W lublinie mamy teatr,, Juliusza Osterwy,,.
Mam nadzieje ze w tym roku mi sie uda ,z przyjemnoscia bym obejrzala niektóre spektakle ,,,
Tylko ciezko mi znalezdz towarzystwo ,,,,do Teatru ,,
Napisz jak tam ,,Upiór w Operze ,,ciekawa jestem jak wyjdzie ,,,
Ja ostatnio w Romie byłam na ,,Wampirach ,,
Polanskiego ,,,
Dawno to było ale niezapomniane wrazenia ,,,bardzo mi sie podobało ,,
Napewno i ,,Upiór w Operze ,,bedzie super ,,
Pozdrawiam Basia

[Haniula1010]

Ulcia- zazdraszczam
Była na tym musicalu koleżanka - i wróciła zachwycona.
Też bym się wybrała, ale wiem, że na bilety trzeba "polować" długo przed planowanym pójściem /a może cos od zeszłego roku się zmieniło? - zaraz sprawdzę /.
Liczę na sprawozdanie. Pa

[ulcia_I]

Co Ty! nic się nie zmieniło- kupiłyśmy bilety 2 miesiące temu!
Jutro się wybieramy zdam relację!
Swoją drogą "wizyta" w teatrze- dla mnie b.rzadka-to podniecające doświadczenie- od wczoraj zastanawiam się jak mam się wystroić. Tym razem to nie to, "że nie mam co na siebie włożyć"ale nie wiem co wybrać-co by przy koleżaneczkach wyglądać dobrze albo jeszcze lepiej! ha! ha!

[ulcia_I]

No i już wróciłam ! Było fajnie : był upiór, dużo ładnego śpiewu, piękna scenografia, spadł żyrandol, mnóstwo ludzi w eleganckich wdziankach i chyba jakaś grupa młodzieży ze szkoły z nauczycielką w dżinsach i wytartych sweterkach tzn. młodzież nie nauczycielka!
Polecam! - 10 pkt. za scenografię!

[maria]

Sarkokoleżankom po 40-stce polecam fragmenty spektaklu "Klimakterium" na youtube .

[Barbara]

Usmiech Mario ,,
weszlam i ogladam
jak sie spelni moje marzenie ,,to moze zdam relacje z przedstawienia na zywo http://www.youtube.com/watch?v=pSjTTrP1uZA&feature=related