Sarkoidoza

Jest pomysł pół żartem, ale może serio, by zrobić na stronie gazetkę. Nasz najprzedniejszy pomysłodawca waldek, dał próbke, a tu nie słychać ochów i achów, ani nie ma meksykańskiej fali. Pomysły artykułów do tej gazetki prosimy kierować na PW moje, bądź waldka2, może uda nam się trochę ożywić stronę, bo na razie cicho sza. Liczymy na was sarkoidowcy, mamy jeszcze dla Was troche pomysłów, ale prosimy o więcej entuzjazmu!

och!! och!! och!!
Dałamż wyraz swemu zachwytowi w sposób zadowalający pomysłodawców?

Tilien pisze:och!! och!! och!!
Dałamż wyraz swemu zachwytowi w sposób zadowalający pomysłodawców?

a achy, a fala, a pomysły na skrzynce, a te tłumy entuzjastów, jedna Tilien wiosny nie czyni!

OCZEKIWANIE PORANKA
słyszę oddech nocy
moje myśli stąpają cichutko
by nie zbudzić tęsknoty
która zwinięta w kłębek
zasnęła zmęczona czekaniem na ciebie
otulona marzeniem o jutrze
trzymam w dłoni maleńki błysk nadziei
na twój powrót
czuwam by nie zgasł
czekam na świt
gdy słońce otworzy promiennym kluczem
blask poranka
w który wejdę
myślami o tobie

Piękna ta jesień, uwalnia tęsknoty z samego dna serca....

Śliczny, taki spokojny, tchnący ufnością. Przynajmniej ja tak to odbieram.

Wracając do gazetki, to jakie miałyby być ogólne założenia?

No właśnie,co z tą gazetką?W czym możemy pomóc-bo chyba nie o akceptację tu chodzi.A sam pomysł- jak wszystkie Wasze pomysły- jest oczywiście super / i tu pojawia się rzeczona fala meksykańska,szaliki,kwiaty i confetti/

Dodane po 6 minutach:

A co się tyczy Waszych wierszy-to po prostu miód na serce

No to teraz patetycznie i z polotem nielota

burza

obejmij mnie wichrze
palce wpleć we włosy
gładź chłodną dłonią
rozpalone czoło
całuj nagie ramiona
zimnymi ustami
porwij mnie
nim w gniewie błyskawic
noc dziś zapłacze
nad zdradą kochanka
wiem co się stanie
nie zejdę jej z drogi
ty z nią odejdziesz
mój jest sztylet z ognia
co duszę spali
żarem niewstrzymanym
i tylko rankiem
różowa jutrzenka
całun mi utka
z diamentowej rosy
i oczy zamgli
zastygłe w tęsknocie
a dłoń swą jasną
na sercu położy

Twój Ci on jest rzeczywiście ten wiersz???
Aż dostałam dreszczy z emocji.Bardzo mi sie podoba

Tilienko, toż my Ci tomik wydamy na stronie, ale Ci zazdroszczę, że nie umiem tak popełniać

Ja również taka bardziej prozaiczna jestem... Kompleksów się nabawię, no i po co mi to?....

Kobiety!Spoko, jeden pisze drugi rysuje....No i ktoś musi też czytać...

Anick, wyciągaj, co tam jeszcze masz w tej swojej przepastnej szufladzie, hmmmm? Proszę, proszę, proszę.

Słonecznik

Złotą tarczą słonecznika
Odmierzam strumień czasu
Przepływający mi przez palce
Małymi nasionkami nadziei
Pestkami słonecznikowego zegara
Sycę samotność
Tęskniącą za tobą
Nie napisaną strofą kolejnego wiersza

Niczym Kopciuszek
Przebieram ziarenka
Odrzucając puste pestki
Długich godzin bez ciebie

Każda pełna szumi cichutko
Naprędce nakreślonym wierszem
I nadzieją powrotu

Otulona złotym blaskiem ogrodowego zegara
W którym wróble toną radośnie
Bez pamięci o jutrze
Czekam
-Liczy się tylko teraz-